Toen ik vorige week mijn post online zette over hoe ik was opgelicht en mijn hele pensioenpot van €130.000 was kwijtgeraakt aan een stelletje criminele oplichters, toen waren de reacties overweldigend. De lieve steunbetuigingen en zelfs de roep om een crowdfundingsactie om mijn pensioenpotje weer een beetje aan te vullen, vulden mij met een diep besef van dankbaarheid en vooral ook: hoop. Het gaf me ook weer perspectief en moed om door te gaan!
Maar het ging tegelijk ook best wel snel allemaal. En om die reden trok mijn familie en directe omgeving ook wel even aan de rem. En bij nader inzien denk ik ook dat dit toch wel goed is.
Het is nog maar net gebeurd allemaal. En ik ben altijd een persoon geweest die makkelijk in de oplossingen schiet. Dan kan ik wel denken van ‘Ja, laten we een crowdfunding organiseren, dan word ik misschien met mijn pensioen potje weer op de goede weg geholpen…!’ En dan kan ik weer verder met mijn leven, alsof er niets gebeurd is… En hoewel daar ook een kracht in schuilt, iets snel achter je kunnen laten, moet ik hierin niet voorbij gaan aan anderen. En ook de bezorgdheid die leeft bij mijn familie bijvoorbeeld over mijn financiën… Wat voor garanties zijn er dat ik zo’n fout niet nog een keer zou maken? Dat ik een volgende keer wel anderen betrek bij mijn financiële keuzes in plaats van de dingen op eigen houtje te willen doen?
Kortom, wat nodig is, is een pauze… Vandaar dat ik mijn blogserie over het hele drama met de oplichting even op de plank leg en mogelijk later nog zal publiceren… Maar voor nu ga ik verder met mijn gewone leven, voor zover als dat gaat. En laat ik het stof even neerdalen…
Wil je nou toch graag iets doen om mij te ondersteunen? Dan zou je mij kunnen uitnodigen als spreker bij jullie bedrijf of jullie kerk of school. Ik kom graag mijn verhaal van veerkracht delen met jou en je team/gemeente/groep. Verder zou je bijvoorbeeld kunnen overwegen om mijn boek ‘Als je het even niet meer ziet. Lessen voor een Veerkrachtig Leven’ aan te schaffen… Of een set luxe wenskaarten? Of misschien wel gewoon zelfs een echt kunstwerk… Het aanbod is groot, al zeg ik het zelf!
Ik heb altijd geloofd in de kracht van een levende gemeenschap waar je deel van uit kunt maken. En ik schroom ook niet om de hulp van anderen in te roepen. Met vallen en opstaan, dat wel.
Geef een reactie