Een pleidooi voor twijfel
We leven in een wereld die van zekerheid houdt.
Zelfvertrouwen, focus, doelen stellen, weten wat je wil. Je moet een plan hebben. Een visie. Richting. Daar gaan mensen goed op.
Maar wat als je het even niet meer ziet?
Wat als je wakker wordt en het pad waar je op liep ineens in nevelen gehuld is?
Of erger nog: als je door een klap – lichamelijk of emotioneel – helemaal geen richting meer hebt?
Als het vertrouwen in jezelf verdwijnt, en je alleen nog maar voelt: ik weet het gewoon even niet meer.
Ik weet hoe dat voelt.
Na mijn herseninfarct veranderde alles.
Mijn geheugen, mijn lijf, mijn zelfbeeld.
En alsof dat nog niet genoeg was, verloor ik onlangs ook nog eens mijn hele pensioen aan oplichters.
Ik, de man die altijd alles onder controle had.
De ‘golden boy’ die elk podium aankon.
Ineens stond ik met lege handen.
Niet alleen financieel. Maar ook innerlijk.
En wat me het meest verraste?
Niet de pijn. Niet de angst.
Maar de twijfel.
Twijfel aan mezelf.
Aan wie ik was.
Aan wat ik geloofde.
Aan wat ik eigenlijk te vertellen had.
Lang heb ik gedacht dat twijfel een zwakte was.
Een teken dat je het niet aankan.
Maar nu zie ik het anders.
Twijfel is niet het einde van je verhaal.
Het is het begin van iets nieuws.
Twijfel maakt ruimte.
Twijfel durft te zeggen: Ik weet het niet – maar ik ben nog steeds hier.
Twijfel is wat me heeft gedwongen stil te staan.
Om opnieuw te kijken naar mijn leven.
Naar wie ik ben.
Naar waar ik mijn ladder eigenlijk tegenaan had gezet.
En dat moment – dat diepe, donkere moment van niet meer weten – werd uiteindelijk de kiem voor mijn boek.
“Als je het even niet meer ziet” is het boek dat ik schreef vanuit precies die plek.
Het is geen succesverhaal.
Maar wel een waar verhaal.
Eerlijk. Rauw. En hoopvol.
Voor iedereen die het even niet meer ziet.
En voor wie durft te twijfelen. Bestel hem hier!
Of stuur me gerust een berichtje als je vragen hebt of er iets in herkent.


Geef een reactie